Systemisch lichaamswerk
Het verzachten van belemmerende sporen in je lijf
Mijn oma verloor een kindje en huilde daarover geen – of weinig – tranen. Dat niet genomen verdriet ervaar ik nu in mijn gedrag en gevoel ben ik na veel selfsearching achter. Ik kan soms moeilijk in actie komen en ben regelmatig onzeker. In mijn lijf veroorzaakt het pijn in mijn nek en stugheid in mijn dikke darm. Het heeft een aandeel in mijn bipolariteit.
De symptomen van een ziekte of een aandoening zijn terug te voeren op emoties die jij of je voorouders niet hebben verteerd
Ja, dat is een stevige stelling. En ja, dat gaat over trauma.
Die belemmerende sporen zijn overblijfsels van dynamieken die speelden in de levens van de mensen waaruit jij bent voortgekomen: je ouders, hun ouders en ga zo maar door.
Een dynamiek is de specifieke manier waarop iets gebeurt.
Deze stamboomwaaier van Daan van Kampenhout laat de zeven generaties achter één persoon zien.
Zo’n familieveld, het veld waaruit je stamt, draag je in je. Van zeven generaties zit er genetisch materiaal in jou.
En van ál die mensen is er informatie via gedrag van de een op de ander doorgegeven – om van energetische binding nog maar te zwijgen.
Onbewust. Onder de radar, is het ook bij jou terecht gekomen
Informatie over hoe je niet praat over zaken die ertoe doen; een miskraam bijvoorbeeld, of de rouw en het verdriet van de oorlog.
Informatie over hoe je over je grenzen gaat; door vader die zijn lijflijke behoeftes niet bij moeder vervuld kreeg.
Je weet niet wat je allemaal in je draagt
Wel merk je dat in jouw leven dynamieken zich herhalen. Weliswaar met andere feiten, maar met een gelijksoortige beweging: je verzwijgt bijvoorbeeld dingen, of je komt niet goed voor jezelf op.
Gedrag (en gedachten en gevoelens) waarvan je al lang last hebt zijn terug te voeren op het verleden. Op je eigen leven als kind of tiener, of op het leven van je ouders of grootouders.
De belemmering die jij nu ervaart wordt veroorzaakt doordat er een beweging in het verleden niet is afgemaakt
Klinkt vaag, en dat is het ook best wel. Maar het afmaken van een beweging uit het verleden is wel de sleutel tot opluchting en groei. Noem het trauma release en post traumatic growth.
Hè hè, wat een gedoe
Laat je zaken onafgemaakt dan blijft het als trauma merkbaar. Als je het maar lang genoeg bij je draagt gaat dat trauma in je lijf zitten: een onverklaarbare pijn of klacht – zóveel mensen hebben last.
Ik zie een klacht als een uitnodiging op zoek te gaan naar waar het vandaan komt én dit monster in de bek te kijken.
Met psychoterapeutische interventies,
met systemische opstellingen,
en met de massage van je organen.